by Marina Spanou

Machine translation is a very popular subject in the language industry, and, perhaps even more importantly, it is attracting increasing interest from the investor and startup world. What is machine translation after all? A friend or a foe? Something out of a science fiction movie or the new technology around the corner? And what does this all mean for professional translators and the translation industry as a whole?

A few months ago I attended the Interpretation and Translation Conference in Hilversum. There were many interesting presentations and discussions on several hot potatoes in the sector. However, in line with the increasing tendency in translation conferences lately, there was a definite emphasis on translation technology and tools. The conference included a “CAT fight” between three different translation tools, presentations by Lilt (which I must admit I really liked) and Matecat, two of the newest translation tools in the market, and a fascinating speech by TAUS founder and tech lover Jaap van der Meer, in which he outlined his forecast about the future of the translation profession (spoiler alert: it’s not looking good for human translators). Even the keynote by FIT’s President included a subtle reference to machine translation and how in his view it will never replace humans.

This emphasis on translation technology and the increasing number of translation and interpreting tools launched by both “dinosaurs” in the sector, such as Google, and new startups such as Lilt, goes to show that machine translation is now hotter than ever. More and more new technology is being developed and the old one –such as Google Translate– is being improved at an astonishing pace. The intentionally provocative title of TAUS’s blog “The future does not need translators” says it all: what will be the role of translators in the future and what should we all do about it?

This question is highly controversial: there are always those who hate technology and vehemently declare it will never, never, NEVER replace humans (but how can one be so sure when Google’s AI recently beat the World Go Champion?) and those who insist we all change professions because human translation will soon be a thing of the past. I must admit I’m somewhere in the middle: I don’t believe we should all engage in a campaign against machine translation and further research in the sector, and even if we did, I don’t think it would work. On the other hand, I do believe that humans will only be completely taken out of the equation once AI is in full swing, and by then so many other jobs and professions will have become obsolete that the loss of translation jobs will be a drop in the ocean.

So what do we do in the meantime? First of all, I think we can all agree that this newly awakened interest in translation technology proves once more that demand for translation services is increasing in our globalised world—at a pace that soon won’t be manageable by human translators. Until we are all replaced by machines and ruled by our AI overlords, I think it’s essential we translators try to keep pace with the developments. This doesn’t mean we have to buy all the CAT tools in the market or that we should start using machine translation in our assignments; we just have to admit that we can’t stop the course of technology, as it’s always moving at a pace faster than we can even get accustomed to. Unless you are one of the lucky ones who only translate novels and poetry from a secluded hut in the countryside, invest in a decent CAT tool and learn it well. And perhaps start thinking about whether you are willing to do post-processing, as this trend is definitely on the rise. If you aren’t, perhaps you should start thinking about what role you’d like to play in the future of the sector. But no need to panic just yet: as demonstrated by plenty of videos and articles around the web, machine translation should still only be used to get the general meaning of a text or phrase. Just like you wouldn’t ask a machine to develop your new marketing campaign or do your heart surgery, you shouldn’t ask Google Translate to do your translations.

Yourtranslator at Together 2016 “Developing our Connections”
Relationships, Growth and Technology
Organised by: Elia, 11-12 Feb, 2016, Barcelona

by Dina Tyrovola

(Παρακάτω ακολουθεί η μετάφραση του άρθρου στα ελληνικά)

It was with great interest and pleasure that we attended Elia’s conference in Barcelona, which focused on the agency-freelancer relationship and took place last month. In this context, Stephen Lank’s keynote speech highlighted the need for a relationship based on trust, which would eliminate any problems caused by the various pre-conceived ideas of both parts regarding each other. The fact that we have a communication problem, while working essentially on communication (languages-translation), is actually an oxymoron, which however can be easily solved if we decide to do so and realize—taking into account the results of a relevant study—that we basically want more or less the same things.

We started with the technology track and the presentation of Omega T’s “Team Project” feature, by Qabiria and Marco Cevoli, who stated that productivity can be improved through the creative use of technology. He explained his team’s steps and the problems they were faced with while creating the “Team Project” feature at Omega T, as well as how they managed to overcome those difficulties by using open source software and various tools. A great example of how the development of technology and users’ skills lead to more and more complex, but user friendly and effective products.

In the next presentation, Christian Weih (Across Systems) suggested another way to approach clients, which would include parameters other than just price, i.e. the translation cost. Given the fact that clients know nothing about our profession, which is why they have been comparing translation providers solely based on price so far, we should provide them with more information so that they can compare their suppliers on other terms too, e.g.  certification, quality management systems, how we treat confidential information, what kind of technology we use, explaining that our services may cost more, but we are faster than others thanks to this technology… We have to be clear and transparent, and take the right decisions for them, because if we offer them many choices, they may get confused; we can even share some internal information so that they can better understand how the business works. Finally, we should try to spot the different types of clients and adjust our strategy accordingly; in any case this strategy should never prioritize price!

As a method of quality assurance, Yamagata Europe has created the tool known as QA Distiller, which was presented by Heidi Van Hiel. This tool makes best use of the Smart Sampling methodology. After setting some criteria regarding the text to be translated (client’s profile, content, language, matches, etc.), Smart Sampling suggests a sample of the original text that contains an ideal mix of all these parameters. The translated sample can then be checked by a reviewer or QA Distiller and the client should be informed. It is a very useful tool that saves time and money, while guaranteeing quality.

Possibly the most interesting presentation of the conference was that of Britta Weber about the acquisition of new clients. Her very useful tips focused mainly on approaching new clients through cold calling. Here are the most important ones: a) the first 10’’ are crucial, b) ask to speak to the Decision Maker, c) ask for the name of the person you are talking to, d) write a script, e) ask clear, precise questions, f) prepare answers to their objections, g) say something about yourself, h) listen more (70%) than you speak (30%), i) find out what their “pain” is. In other words, develop an honest, authentic relationship, insisting on communication.

The last section was also very interesting, as we got to know what high-end successful freelancers expect from their agency clients and what gave an LSP the X factor in the eyes of agencies. Starting from the first question, freelancers mentioned the following requests: a) limit paperwork, b) personalize emails, c) be responsive, d) know the purpose of the translation, e) know how freelancers work (and the tools, etc.), f) in the case of team projects, share who’s in the team and make sure terminology is consistent, g) set a few technical requirements, as possible, h) be transparent about the agency’s QA process, i) let freelancers know if the deadline is flexible, j) pay fast, without reminders, k) make sure the agency’s PMs are experienced and trained and l) send freelancers the final translation.

In the second part, representatives of four agencies described their processes and expressed their own “requests”: a) some prefer to work with agencies, others with freelancers, b) they ask freelancers to submit test translations, preferably real project texts (up to 1000 words), c) first of all, though, they ask for a degree, references, membership in professional associations and certification, d) they check out all social media profiles (!), e) a minimum 5 year-experience is appreciated, f) good communication and timely deliveries, g) knowledge of CAT Tools and flexibility to learn new ones (sometimes training is offered), h) they look for long-term relationships, i) they organize get-together events and create surveys to get feedback, j) they are looking for freelancers for creative writing projects, k) they expect to be immediately informed of any problems-questions, l) they reward good translators (by raising their rates, offering registration to conferences, etc.).

However, participants also took this opportunity to interact during the breaks, as well as after the presentations. We got to know our colleagues and had some nice chats in a cool and friendly atmosphere. Everybody seemed to be in a good mood and open to making new contacts, and we also discussed things other than just professional info and concerns. It seemed that many countries (mostly European ones) and many companies (small, medium, large) were represented, but also a large number of (more or less experienced) freelancers attended the presentations. Networking was therefore absolutely successful and we would highly recommend any members of the translation industry to participate in such events, as, besides making new contacts, one can learn more about the current state, but also the future of the business worldwide.

*********************************************

Το Yourtranslator στο Together 2016  “Developing our Connections”
Relationships, Growth and Technology
Διοργάνωση: Elia, 11-12 Φεβρουαρίου 2016, Βαρκελώνη

της Ντίνας Τυροβολά

Με μεγάλη χαρά και πολύ ενδιαφέρον παρακολουθήσαμε πριν λίγες μέρες το συνέδριο της Elia στη Βαρκελώνη, το οποίο επικεντρώθηκε στη σχέση μεταφραστικών γραφείων και freelance μεταφραστών. Ήδη στην εναρκτήρια ομιλία του, ο Stephen Lank τόνισε την ανάγκη ανάπτυξης μιας σχέσης εμπιστοσύνης που θα καταλύσει τα προβλήματα που δημιουργούν οι διάφορες αντιλήψεις των μεν για τους δε. Σε έναν κλάδο με αντικείμενο ουσιαστικά την επικοινωνία (γλώσσα-μετάφραση), φαίνεται να υπάρχει –παραδόξως- πρόβλημα επικοινωνίας τελικά, το οποίο μπορεί να λυθεί αν και τα δύο μέρη αποφασίσουν να το λύσουν, αφού άλλωστε, σύμφωνα με σχετική έρευνα, δεν διαφέρουν τόσο πολύ τα θέλω τους.

Από τις παράλληλες θεματικές διαλέξαμε την τεχνολογία και την παρουσίαση του Omega T “Team Project” feature, από την Qabiria και το Marco Cevoli, ο οποίος μίλησε για τη βελτίωση της παραγωγικότητας των μεταφραστών μέσω της δημιουργικής χρήσης της τεχνολογίας. Με τη χρήση λογισμικού ανοιχτού κώδικα και πολλών εργαλείων μάς εξήγησε τα βήματα της ομάδας του, τα προβλήματα και τον τρόπο επίλυσής τους, για τη δημιουργία της δυνατότητας “Team Project” στο Omega T. Όταν η τεχνολογία και οι χρήστες της εξελίσσονται διαρκώς και δημιουργούν ολοένα πιο σύνθετα, πλην εύχρηστα και αποτελεσματικά, προϊόντα.

Στην επόμενη παρουσίαση, ο Christian Weih (Across Systems) μάς πρότεινε έναν άλλο τρόπο προσέγγισης των πελατών, ο οποίος θα περιλαμβάνει παραμέτρους εκτός της τιμής, του κόστους της μετάφρασης. Με τη λογική ότι οι πελάτες δεν γνωρίζουν καθόλου τον τομέα μας και γι’αυτό μέχρι τώρα συγκρίνουν μόνο τιμές, θα πρέπει εμείς να τους δίνουμε και άλλα στοιχεία για να μπορούν να συγκρίνουν τους προμηθευτές τους, όπως π.χ. αν διαθέτουμε πιστοποίηση, τι σύστημα διαχείρισης ποιότητας έχουμε, πώς διαφυλάσσουμε το απόρρητο των πληροφοριών τους, τι τεχνολογία χρησιμοποιούμε, ότι δεν είμαστε οι οικονομικότεροι, αλλά ίσως οι ταχύτεροι χάρη σε αυτή την τεχνολογία… Πρέπει να είμαστε σαφείς και να παίρνουμε τις αποφάσεις γι’αυτούς, γιατί αν τους δίνουμε πολλές επιλογές, μπορεί να μπερδευτούν, ακόμα και να τους δίνουμε κάποιες εσωτερικές πληροφορίες για να καταλάβουν καλύτερα τις διαδικασίες μας και τον κλάδο. Τέλος, θα πρέπει να αντιληφθούμε και να προσπαθούμε να διακρίνουμε τους διαφορετικούς τύπους πελατών και να προσαρμόζουμε αντίστοιχα τη στρατηγική μας, πάντως η εστίαση να μην είναι ποτέ στην τιμή!

Για τη διασφάλιση της ποιότητας, η Yamagata Europe δημιούργησε το εργαλείο QA Distiller για το οποίο μάθαμε από τη Heidi Van Hiel. Το εργαλείο αυτό αξιοποιεί τη μεθοδολογία του Smart Sampling. Αφού έχουμε θέσει ορισμένα κριτήρια αναφορικά με το προς μετάφραση κείμενο (προφίλ πελάτη, περιεχόμενο, γλώσσα, εσωτερική επαναληψιμότητα κ.ά.), το Smart Sampling μας προτείνει για έλεγχο ποιότητας ένα δείγμα κειμένου από το πρωτότυπο που περιέχει ιδανικά ένα μίγμα όλων αυτών των στοιχείων.

Από τις πιο ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις του συνεδρίου ήταν αυτή της Britta Weber σχετικά με την απόκτηση νέων πελατών. Οι συμβουλές της ήταν πολύ χρήσιμες και εστίασαν κυρίως στην προσέγγιση νέων πελατών μέσω τηλεφώνου (cold calling). Συνοψίζουμε τις συμβουλές της: α) Τα πρώτα 10’’ είναι κρίσιμα, β) Ζητήστε τον υπεύθυνο, γ) Ζητήστε το όνομα του συνομιλητή σας, δ) Γράψτε ένα σενάριο από πριν, ε) Κάντε σαφείς, ανοιχτές ερωτήσεις, στ) Προετοιμάστε απαντήσεις στις αντιρρήσεις τους, ζ) Πείτε κάτι για τον εαυτό σας, η) Να ακούτε περισσότερο (70%) από όσο μιλάτε (30%), θ) Βρείτε ποιο είναι το πρόβλημά τους. Εν ολίγοις, αναπτύξτε μια ειλικρινή, αυθεντική σχέση, με επιμονή στην επικοινωνία.

Η τελευταία ενότητα που παρακολουθήσαμε είχε επίσης μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς είδαμε αφενός τι ζητούν οι επιτυχημένοι/ες μεταφραστές/τριες από τις μεταφραστικές εταιρείες, αλλά και τι ζητούν, πώς λειτουργούν οι μεταφραστικές εταιρείες ως προς τους μεταφραστές/τριες. Ξεκινώντας από το πρώτο, επισημάνθηκαν τα εξής «θέλω» των μεταφραστών/τριών: α) όχι πολλή χαρτούρα για συμπλήρωση, β) εξατομικευμένα και όχι μαζικά email, γ) ανταπόκριση σε ερωτήσεις και αιτήματα, δ) γνώση του σκοπού της μετάφρασης, ε) γνώση του τρόπου εργασίας των μεταφραστών/τριών (και των εργαλείων, κ.λπ.), στ) ενημέρωση για τους συνεργάτες και φροντίδα για τήρηση ορολογίας σε ομαδικά έργα, ζ) προσδιορισμός τεχνικών απαιτήσεων, η) διαφάνεια ως προς τον έλεγχο ποιότητας, θ) ενημέρωση για τυχόν ευελιξία στην προθεσμία, ι) γρήγορες πληρωμές, ια) έμπειρους και καταρτισμένους PMs και ιβ) την τελική μετάφραση.

Στο δεύτερο μέρος, εκπρόσωποι τεσσάρων εταιρειών μίλησαν για τις διαδικασίες και τα δικά τους «θέλω»: α) άλλοι προτιμούν να συνεργάζονται με μεταφραστικές εταιρείες, άλλοι με freelancer, β) ζητούν δείγματα μετάφρασης από τους freelancer, που προτιμούν να είναι από πραγματικά έργα (έως 1000 λέξεις), γ) ζητάνε πρώτα όμως πτυχίο, συστάσεις, συμμετοχή σε επαγγελματικές ενώσεις και πιστοποίηση, δ) ελέγχουν όλα τα προφίλ στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης (!), ε) επιθυμητή 5ετής εμπειρία, στ) καλή επικοινωνία και έγκαιρες παραδόσεις, ζ) γνώση CAT Tools ή ευελιξία στην εκμάθηση αυτών (ορισμένες φορές προσφέρουν εκπαίδευση), η) επιδιώκουν μακροχρόνιες συνεργασίες, θ) διοργανώνουν εκδηλώσεις γνωριμίας και πραγματοποιούν έρευνες για να πάρουν feedback, ι) αναζητούν συνεργάτες για δημιουργική γραφή, ια) ζητούν να ενημερώνονται έγκαιρα για προβλήματα-ερωτήσεις, ιβ) επιβραβεύουν τους καλούς μεταφραστές (με αύξηση τιμών, εγγραφή σε συνέδρια, κ.ά.).

Ωστόσο, η πραγματική αλληλεπίδραση στο πλαίσιο του συνεδρίου ήταν στα διαλείμματα και πριν και μετά από αυτό, καθώς οι συμμετέχοντες και οι συμμετέχουσες είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα και να συζητήσουμε σε ένα άνετο και φιλικό περιβάλλον. Το κλίμα ήταν πραγματικά πολύ καλό και όλοι είχαν διάθεση για νέες επαφές, αλλά και συζητήσεις που δεν περιορίζονταν μόνο στο επαγγελματικό κομμάτι. Η εντύπωση που μου δημιουργήθηκε είναι ότι εκπροσωπήθηκαν αρκετές χώρες (κυρίως ευρωπαϊκές), αρκετές εταιρείες (μικρές-μεσαίες-μεγάλες) και αρκετοί freelancer (με λιγότερη και περισσότερη εμπειρία). Η δικτύωση πραγματοποιήθηκε λοιπόν με πολύ μεγάλη επιτυχία και θα λέγαμε ότι αξίζει σε κάθε περίπτωση η συμμετοχή σε τέτοιες διοργανώσεις, γιατί πέρα από τις επαφές, βλέπει κανείς την πραγματικότητα, αλλά και τις τάσεις στον κλάδο σε διεθνές επίπεδο.

Συνέντευξη του μήνα – Όλγα Πατρουνόβα
(επαγγελματίας μεταφράστρια και διερμηνέας)

(Please scroll down to read the interview in English.)

Μίλησέ μας για τη σχέση σου με τα ελληνικά. Πώς ξεκίνησες να τα μαθαίνεις και γιατί; 

Όταν ήμουν μικρή, έζησα μερικά χρόνια μαζί με τους γονείς μου και την αδερφή μου στην Ινδία όπου ο πατέρας μου, καθηγητής του Πολυτεχνείου, δούλευε ως απεσταλμένος της UNESCO. Όταν επιστρέφαμε στη Μόσχα κάναμε έναν γύρο της Ευρώπης με μια στάση στην Αθήνα. Μετά την Ινδία με εντυπωσίασε πάρα πολύ η Ελλάδα, ερωτεύτηκα αυτή τη χώρα. Όταν επιστρέψαμε στη Μόσχα έμαθα ότι στο Μέγαρο των πιονιέρων που ήταν κάτι σαν μια μεγάλη παιδική λέσχη υπάρχει ένας όμιλος της ελληνικής γλώσσας και άρχισα να πηγαίνω εκεί. Τότε ήμουν 13 χρονών.  Με μάγεψε  η ελληνική γλώσσα και συνέχισα να την μαθαίνω μόνη μου. Σπούδασα αγγλική φιλολογία, ωστόσο ασχολήθηκα επαγγελματικά με την ελληνική γλώσσα. Εργάστηκα ως επιμελήτρια εκδόσεων στην ελληνική γλώσσα στις εκδόσεις «Προγκρές» και ως λέκτορας στο Γλωσσολογικό πανεπιστήμιο και στην Διπλωματική ακαδημία του ΥΠΕΞ στη Μόσχα. Παράλληλα δούλευα περιστασιακά ως διερμηνέας συνεδρίων και μεταφράστρια.

Ποιες ομοιότητες και διαφορές διακρίνεις μεταξύ των ελληνικών και των ρωσικών; 

Σίγουρα υπάρχουν κάποιες ομοιότητες, όπως και διαφορές, στην γραμματική. Και τα ελληνικά, και τα ρωσικά είναι κλιτές γλώσσες. Ας πούμε, τα ουσιαστικά και στα ελληνικά και στα ρωσικά έχουν 3 γένη, στη ρωσική γλώσσα υπάρχουν 6 πτώσεις. Από την άλλη, στη ρωσική γλώσσα δεν υπάρχουν άρθρα. Σ’ αυτό οφείλονται και τα λάθη που κάνουν οι Ρώσοι στη χρήση των άρθρων στα ελληνικά. Έχουν μια τάση να μην τα χρησιμοποιούν καθόλου ή να μην τα χρησιμοποιούν αρκετά. Ο σχηματισμός των λέξεων στη ρωσική γλώσσα είναι πιο  σύνθετος, υπάρχουν πολλά επιθέματα, προθέματα κτλ. Τα ρήματα της ρωσικής γλώσσας είναι πιο δύσκολα, έχουν τετελεσμένη και μη τετελεσμένη μορφή. Ένα εξαιρετικά δύσκολο κεφάλαιο της ρωσικής γλώσσας είναι ο τονισμός. Ακόμη και οι ίδιοι οι Ρώσοι κάνουν λάθη στους τόνους. Σε πολλές περιπτώσεις ο τόνος μεταφέρεται από μια συλλαβή στην άλλη και είναι σχεδόν αδύνατο να θυμάσαι όλους τους κανόνες. Άντε να εξηγήσεις σε έναν ξένο γιατί οι Ρώσοι λένε «нога» (το πόδι) τονίζοντας την δεύτερη συλλαβή και «ножка» (το ποδαράκι) τονίζοντας την πρώτη. Στη ρωσική γλώσσα υπάρχουν ορισμένα σύμφωνα που δεν υπάρχουν στην ελληνική και παρουσιάζουν ιδιαίτερη δυσκολία για έναν Έλληνα. Τα ηχηρά σύμφωνα γίνονται άφωνα ανάλογα με τη θέση τους μέσα σε μια λέξη. Υπάρχει διαφορά στην προφορά των άτονων και τονισμένων φωνηέντων. Πιστεύω ότι ο τόνος που τίθεται στις λέξεις στα ελληνικά βοηθάει πολύ να αποφεύγονται τα σχετικά λάθη.  Θα έλεγα ότι τη μεγαλύτερη δυσκολία στην ελληνική γλώσσα παρουσιάζουν κάποια υπολείμματα των αρχαίων ελληνικών και της καθαρεύουσας,  η παράλληλη χρήση των λέξεων που έχουν την ίδια σημασία, μία από τις οποίες προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά και η άλλη  – από τα νέα ελληνικά.

Γιατί αποφάσισες να ασχοληθείς με τη διερμηνεία και τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο στη δουλειά σου; 

Η ενασχόλησή μου με τη διερμηνεία προέκυψε από την επιθυμία μου να μάθω καλύτερα ελληνικά. Όταν ήμουν φοιτήτρια, τελείωσα μια σχολή ξεναγών και στα φοιτητικά μου χρόνια δούλεψα λίγο με Έλληνες τουρίστες. Στη συνέχεια άρχισα να δουλεύω με επίσημες αντιπροσωπείες στην Κεντρική επιτροπή της Κομσομόλ, στα συνδικάτα κτλ. Κάποια στιγμή, όταν δούλευα με μια αντιπροσωπεία των Ελλήνων συνδικαλιστών-κινηματογραφιστών με παρακάλεσαν να κάνω chuchotage (τώρα το τρέμω περισσότερο απ’ όλα). Αυτό ήταν το ξεκίνημα. Κάποια στιγμή με έβαλαν για πρώτη φορά στην καμπίνα… Η διερμηνεία είναι μια δουλειά πολύ απαιτητική. Πάντα αντιμετωπίζεις μια πρόκληση, είναι σαν να δίνεις εξετάσεις ή σαν να τρέχεις σε ράλι. Πρόπερσι δύο συνάδελφοι και εγώ κάναμε σε ένα κολλέγιο μάθημα «Εισαγωγή στη διερμηνεία» σε μια ομάδα φοιτητριών από το Καζακστάν που θέλουν να γίνουν διερμηνείς. Τους είπα ότι η πρώτη φορά στην καμπίνα είναι περίπου σαν την πρώτη φορά στο τιμόνι του αυτοκινήτου.  Σε κάποια συνέδρια αποκτάς πολλές πληροφορίες, μαθαίνεις πράγματα. Κάποια συνέδρια σου δίνουν την δυνατότητα να ταξιδεύεις. 

Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες της διερμηνείας σε συνέδρια και της διερμηνείας επιχειρηματικών συναντήσεων;  

Θα έλεγα ότι στις επιχειρηματικές συναντήσεις παίζουν μεγάλο ρόλο οι προσωπικές επαφές. Η  δυσκολία που βρίσκω καμιά φορά στις επιχειρηματικές συναντήσεις έχει σχέση με τις συνθήκες εργασίας: οι απεριόριστες ώρες, η παντελής έλλειψη οργάνωσης (βρίσκεσαι σε ένα τραπέζι και μιλάνε όλοι μαζί). Προσωπικά δεν έχω μόνιμους πελάτες επιχειρηματίες που μου δίνουν δουλειά σε συνέδρια, έχω τέτοιους πελάτες μόνο για μεταφράσεις.

Έχεις κάποια ιδιαίτερα απαιτητική ή ενδιαφέρουσα εμπειρία από διερμηνεία να μας διηγηθείς;

Έχω δουλέψει σε άπειρα συνέδρια, θα ήθελα όμως να αναφερθώ σε δύο δουλειές. Η πρώτη ήταν διάλεξη της Ι.Αντώνοβα, διευθύντριας του Μουσείου Καλών Τεχνών Α.Πούσκιν  στη Μόσχα με θέμα «Ο θησαυρός του Πριάμου».  Ήταν μια δουλειά που ήθελε ένα υπόβαθρο στην ιστορία της τέχνης. Εκεί γνώρισα  συναδέλφους από τον Πανελλήνιο Σύλλογο Διερμηνέων Συνεδρίων  οι οποίες μου πρότειναν να γραφτώ στον Σύλλογο. Έγινα μέλος του Συλλόγου, γνώρισα και άλλους συναδέλφους και βρήκα πολλές δουλειές από κεί.  Δυστυχώς, ο εν λόγω Σύλλογος δεν υφίσταται πλέον. Η δεύτερη ήταν η σύναξη των προκαθημένων στην Κωνσταντινούπολη και το Παύλειο συμπόσιο που ακολούθησε. Παρέα με καταπληκτικούς συναδέλφους κάναμε ένα υπέροχο ταξίδι στα βήματα του αποστόλου Παύλου.

Τέλος, τι θα συμβούλευες τους νεότερους συναδέλφους που ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με τη διερμηνεία; 

Η διερμηνεία είναι σκληρή και ιδιαίτερα απαιτητική δουλειά που δεν σ’ αφήνει να επαναπαύεσαι. Θέλει διάβασμα, μελέτη, γνώσεις… Δυστυχώς, παίζει ρόλο όχι μόνο η ποιότητα της δουλειάς, αλλά και οι άλλοι παράγοντες Υπάρχουν πολλοί επιτήδειοι που προσπαθούν να μας εκμεταλλευτούν. Καμιά φορά προβάλλουν παράλογες απαιτήσεις. Τον τελευταίο καιρό ακούω ολοένα και συχνότερα ότι ο εν δυνάμει πελάτης θέλει να με γνωρίσει.  Το θεωρώ κακή πρακτική που δεν προσφέρει τίποτα. Όλα τα θέματα μπορούν να συζητηθούν από το τηλέφωνο. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί όταν διαπραγματευόμαστε για τις συνθήκες και τους όρους εργασίας. Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι οι πληρωμές και οι καθυστερήσεις τους. Είναι δύσκολο να ζήσεις μόνο από τη διερμηνεία, συνήθως πρέπει να κάνεις και κάτι άλλο – μεταφράσεις, διδασκαλία κτλ. Τέλος, θα ήθελα να ευχηθώ καλή επιτυχία και πολλές, ενδιαφέρουσες και καλοπληρωμένες δουλειές σε όλους τους συναδέλφους, παλιούς και νέους.

*****************************************************************

Interview of the month – Olga Patrounova
(professional translator and interpereter)

What is your relationship with the Greek language? How and why did you start learning it?

When I was younger, I spent a few years with my parents and sister in India, where my father, an engineering professor, was posted as a UNESCO delegate. On our way back to Moscow we travelled around Europe, stopping in Athens. After having lived in India, I was very impressed by Greece; I fell in love with it. When I got back to Moscow, I found out about a Greek language course at the Pioneers Palace, which is a large children’s club, and started attending classes there. I was 13 years old.  I was fascinated by the Greek language and I continued learning it by myself. I studied English at university, but I ended up working with Greek. I worked as a Greek language editor at “Progress” publishing house and as a lecturer at Moscow Linguistic University and at the Diplomatic Academy of the Ministry of Foreign Affairs in Moscow. At the same time, I occasionally took jobs as a conference interpreter and as a translator.

In your opinion, what are the similarities and differences between Russian and Greek?

There are definitely both similarities and differences, mostly in grammar. Both are inflected languages. For example, nouns in Greek and in Russian have three genders; Russian has 6 cases. On the other hand, there are no articles in Russian. That explains why Russians often make mistakes in the use of articles in Greek. They have the tendency to either not use them at all or not use them enough. Word formation in Russian is more complex, as there are many suffixes, prefixes, etc. Verbs are also more difficult, because they have perfect and imperfect tenses. Another difficult chapter of the Russian language is accentuation. Even Russian themselves make mistakes when stressing words. There are many cases where the stress moves from one syllable to another and it’s practically impossible to memorise all the rules. How are you supposed to explain to a foreigner why Russians say «нога» (leg) stressing the second syllable, but they accentuate the first syllable when they talk of «ножка» (diminutive of the word leg)? Russian uses some consonants that do not exist in Greek, which makes them very difficult to pronounce for a Greek person. Voiced consonants can become voiceless depending on their position in a word. Voiceless and voiced vowels are pronounced in different ways. I think that the fact that the Greek language uses accents on words helps avoid mistakes. I would say that the greatest difficulty of the Greek language is the use of words from ancient Greek and from katharevousa (a form of compromise between ancient Greek and modern Greek conceived in the early 19th century), leading to the parallel use of two words with the same meaning, one of which derives from ancient Greek and the other from the modern form of the language.

How did you decide to become an interpreter and what do you enjoy the most about your job?

My interest in interpreting started from my desire to improve my Greek. When I was a student, I went to a school for tour guides and during my student years I worked with groups of Greek tourists. Later I started working with the Central Committee of the Komsomol, syndicates, etc, as an interpreter for official delegations. At some point, while I was working with a delegation of Greek syndicalists-filmmakers, they asked me to do chuchotage (which I now fear more than anything). That’s how it all started. Somehow I ended up in the interpreter’s cabin…Interpreting is a very challenging profession. You are constantly being challenged; it’s like taking an exam or running a race. Two years ago, two of my colleagues and I taught a class called “Introduction to Interpreting” to a group of female students from Kazakhstan who were interested in becoming interpreters. I told them that the first time you enter the cabin is similar to the first time you get behind the wheel. Some conferences are an opportunity to get informed and learn new things. Others give you the opportunity to travel. 

What are some specific characteristics of conference interpreting and interpreting at business meetings? 

I think that contacts are very important to get interpreting jobs at business meetings.  As far as I’m concerned, the greatest difficulty of business meetings are the working conditions: the endless hours, the total lack of organisation (you are seated at a table where everyone is talking at the same time). My permanent business clients generally don’t offer me conference interpreting jobs, but rather translation assignments.

Can you think of a particularly challenging or interesting interpreting job?

I have worked at countless conferences, but there are two jobs I would like to mention. The first one was a lecture by the Director of The Pushkin State Museum of Fine Arts in Moscow, I. Antonova, which was entitled “Priam’s treasure”. It required an art history background. While I was there I met some colleagues from the Panhellenic Association of Conference Interpreters, who suggested that I become a member. I joined the Association, I met more colleagues and got many jobs thanks to them. Unfortunately, that Association no longer exists. Another interesting job was the Synaxis of the First-Hierarchs of the Orthodox Churches in Istanbul, followed by the Pauline Symposium. I was accompanied by great colleagues and we had a wonderful trip in the footsteps of Apostle Paul.

Finally, is there any advice you’d like to give to your younger colleagues who are interested in interpreting?

Interpreting is a hard and really demanding job where you can never drop your guard. It requires studying, reading, knowledge…Unfortunately, the quality of your work is not the only thing that matters; there are many swindlers who try to take advantage of us. Sometimes the clients’ demands are unreasonable. Lately it happens quite often that the potential client wants to meet me. I consider it a bad practice that adds nothing to the process. Everything can be discussed over the phone. We must be very careful when negotiating working conditions and the terms and conditions of a job. Another serious problem are delays in payment. It is difficult to make a living from interpreting alone; usually you must also have another occupation, be it translation, teaching or something else. Finally, I would like to wish good luck to all my colleagues, whether they are new at the job or experienced professionals. May they get many interesting and well-paid jobs!