Archives: November 2014

Posted on by

On the 31st of October, the team of Yourtranslator attended Shaping our common future, the event organised by the Panhellenic Association of Professional Translators Graduates of the Ionian University (PEEMPIP) in collaboration with FIT Europe, with the support of the European Commission’s Directorate-General for Translation. This full-day event took place at Technopolis in Athens, bringing together professional translators from both Greece and other European countries, who exchanged their views and experiences regarding some of the industry’s hot potatoes: automatic translation, fair pricing for translation services, professional rights for translators in various countries and CAT tools available in the market.

The event started with a series of workshops for registered attendees, touching upon the following issues: translation tools and processes used by the European Commission’s Directorate-General for Translation (Panagiotis Alevantis), an overview of the most popular CAT tools in the market (Renate Dockhorn), advertising methods, visibility for professional translators and the use of social media (Cristiana Coblis and Popie Matsouka) and, last but not least, a discussion on pricing methods for translation services opened by Dimitra Stafylia, President of PEEMPIP, and Chris Durban, translator and author.

In the afternoon, the event was open to the public. The issues discussed were mostly the different problems translators are faced with in various European countries and the steps taken by translators’ associations or representative organisations in response to them.  The first speech was given by Dimitra Stafylia, who mentioned the actions taken by PEEMPIP with the aim of securing the professional rights of translators in Greece. Geoffrey Buckingham, President of APCI (Association of Police and Court Interpreters) in the United Kingdom, took the floor next to describe the problems caused by the outsourcing of court interpreting services to a single company in the UK, as well as their consequences on justice and on the reliability of the country’s judicial system.

Robert Ensor, President of NGTV (Netherlands Association of Interpreters and Translators), provided an overview of the status of freelance translators in the Netherlands. He explained that, although collective agreements are prohibited by EU legislation as a detriment to competition, Dutch law allows for the conclusion of such agreements provided that they serve to protect the rights of salaried employees who work in the same sector. The final speech on the subject of professional rights was given by Anastasia Pilotou, President of PANUTI (Pancyprian Union of Graduate Translators and Interpreters), who described the long and painful dispute between the Union and the Cypriot state regarding the recognition of fundamental professional rights for its members.

The evening came to a close with an engaging speech by Chris Durban, who addressed a different subject, focusing on specialisation as the secret to professional success. Mrs Durban, author of The prosperous translator and of Translation, Getting it Right, a buyer’s guide to sourcing and using translation services published by ATA, shared her advice on how to find the “good clients”, i.e. clients who recognise and realise the importance of a high-quality translation and are willing to invest in the right services to cover their needs.

Some of the gloomiest conclusions one could draw from the event concern issues that have been repeatedly discussed in the past: the fragmentation of the translation industry, both in Greece and among the members of the EU, the devaluation of professional translators and their skills are, unfortunately, still a thorn in our side. Nevertheless, as rightly highlighted by Mrs Durban in her speech, many of these problems concern the “bottom” segment of the market for translation services, which focuses on the production of large volumes in the lowest possible prices. Therefore, by going after “good clients”, aiming higher and acquiring the right specialisation, translators can still prosper in today’s market.

Finally, perhaps the most crucial message of the event was that together we can reach goals we could never hope to achieve individually. By participating in unions and associations, not only do we gain visibility and enhance our reliability, but we also join our voice to the ones of our colleagues who are most likely facing similar problems. To borrow PEEMPIP’s motto, we can be stronger together!

 

 ************************************************

Shaping our common future: ποιο είναι τελικά το κοινό μας μέλλον και πώς μπορούμε να το διαμορφώσουμε;

Στις 31 Οκτωβρίου η ομάδα του Yourtranslator παρακολούθησε την εκδήλωση Shaping our common future που διοργανώθηκε από την Πανελλήνια Ένωση Επαγγελματιών Μεταφραστών Πτυχιούχων Ιονίου Πανεπιστημίου (ΠΕΕΜΠΙΠ) σε συνεργασία με την FIT Europe και με την υποστήριξη της Γενικής Διεύθυνσης Μετάφρασης της ΕΕ. Η ολοήμερη εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον χώρο της Τεχνόπολης στην Αθήνα και συγκέντρωσε επαγγελματίες μεταφραστές τόσο από την Ελλάδα όσο και από άλλες χώρες της Ευρώπης, που αντάλλαξαν απόψεις και εμπειρίες σχετικά με φλέγοντα θέματα του κλάδου, όπως η μηχανική μετάφραση, η δίκαιη τιμολόγηση των μεταφραστικών υπηρεσιών, τα επαγγελματικά δικαιώματα των μεταφραστών σε διάφορες χώρες και τα κυριότερα μεταφραστικά εργαλεία  της αγοράς.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με μια σειρά κλειστών σεμιναρίων, όπου συζητήθηκαν τα μεταφραστικά εργαλεία και οι διαδικασίες που χρησιμοποιεί η Γενική Διεύθυνση Μετάφρασης της ΕΕ (Παναγιώτης Αλεβαντής), τα δημοφιλέστερα μεταφραστικά εργαλεία της αγοράς (Renate Dockhorn), κάποιες μέθοδοι διαφήμισης και προβολής για τους επαγγελματίες μεταφραστές και η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (Cristiana Coblis και Πόπη Ματσούκα) και τέλος κάποιες μέθοδοι τιμολόγησης των μεταφραστικών υπηρεσιών, με δύο εισηγήσεις από τη Δήμητρα Σταφυλιά, πρόεδρο της ΠΕΕΜΠΙΠ, και την Chris Durban, μεταφράστρια και συγγραφέα.

Το απόγευμα η εκδήλωση ήταν ανοιχτή για το κοινό. Τα ζητήματα που εξετάστηκαν αφορούσαν κυρίως προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μεταφραστές σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και τα βήματα που λαμβάνουν οι σύλλογοι ή οι ενώσεις εκπροσώπησής τους για να τα αντιμετωπίσουν.  Τη συζήτηση ξεκίνησε η Δήμητρα Σταφυλιά, η οποία αναφέρθηκε στις ενέργειες που λαμβάνονται από την ΠΕΕΜΠΙΠ για την εξασφάλιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των μεταφραστών στην Ελλάδα. Στη συνέχεια τη σκυτάλη έλαβε ο Geoffrey Buckingham, Πρόεδρος της APCI (Association of Police and Court Interpreters) στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος περιέγραψε ενδελεχώς τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στη χώρα του λόγω της ανάθεσης των δικαστικών διερμηνειών σε μία εταιρεία και τις επακόλουθες συνέπειες για τον τομέα της δικαιοσύνης και την αξιοπιστία των δικαστικών υπηρεσιών στη χώρα.

Ακολούθησε η ομιλία του Robert Ensor, προέδρου της NGTV (Netherlands Association of Interpreters and Translators), ο οποίος ανέλυσε το καθεστώς των ελεύθερων επαγγελματιών μεταφραστών στις Κάτω Χώρες, αναφέροντας ότι ενώ οι συλλογικές συμβάσεις απαγορεύονται βάσει της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ο νόμος προβλέπει τη δυνατότητα σύναψής τους εφόσον με αυτόν τον τρόπο προστατεύονται τα δικαιώματα μισθωτών εργαζομένων που απασχολούνται στον ίδιο τομέα. Τελευταία μίλησε για το θέμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων η Αναστασία Πιλότου, πρόεδρος της ΠΕΠΤΥΜΕΔΙ (Παγκύπρια Ένωση Πτυχιούχων Μεταφραστών και Διερμηνέων), η οποία περιέγραψε την μακρά και επίπονη διαμάχη της Ένωσης με το κυπριακό κράτος στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει τα θεμελιώδη επαγγελματικά δικαιώματα για τα μέλη της.

Η εκδήλωση έκλεισε με μια ομιλία της Chris Durban, η οποία απέκλινε από τη θεματολογία των προηγούμενων ομιλιών και επικεντρώθηκε στη σημασία της εξειδίκευσης ως μυστικού για την επαγγελματική επιτυχία. Η κα Durban, συγγραφέας του βιβλίου The prosperous translator και του οδηγού αγοράς μεταφραστικών υπηρεσιών Translation, Getting it Right που εκδόθηκε από την ATA,  έδωσε συμβουλές στους παριστάμενους για την εξεύρεση «καλών πελατών», δηλαδή των πελατών που αναγνωρίζουν και αντιλαμβάνονται τη σημασία μιας ποιοτικής μετάφρασης και προτίθενται να επενδύσουν για να αποκτήσουν τις κατάλληλες υπηρεσίες για την κάλυψη των αναγκών τους.

Κάποια από τα δυσάρεστα συμπεράσματα που προέκυψαν από την εκδήλωση ήταν αυτά που έχουν συζητηθεί πολλάκις στο παρελθόν: ο κατακερματισμός του μεταφραστικού κλάδου, τόσο εντός της χώρας όσο και μεταξύ των χωρών της ΕΕ, η υπονόμευση των επαγγελματιών μεταφραστών και η απαξίωση των δεξιοτήτων μας δυστυχώς εξακολουθούν να αποτελούν πραγματικότητα. Ωστόσο, όπως επισήμανε και η κα Durban στην ομιλία της, πολλά από αυτά τα προβλήματα αφορούν κυρίως το «κατώτατο» τμήμα της αγοράς μεταφραστικών υπηρεσιών, που βασίζεται στην παραγωγή τεράστιων όγκων στις χαμηλότερες δυνατές τιμές. Γι’ αυτό, κυνηγώντας τους «καλούς πελάτες», στοχεύοντας ψηλότερα και μεριμνώντας για την απόκτηση της κατάλληλης εξειδίκευσης, ένας μεταφραστής μπορεί να ευημερήσει στη σημερινή αγορά.

Τέλος, ίσως το βασικότερο μήνυμα της εκδήλωσης ήταν ότι μαζί μπορούμε να καταφέρουμε ό,τι ο καθένας μόνος του δεν θα μπορούσε ποτέ να επιτύχει. Η συμμετοχή σε ενώσεις και συλλόγους, πέραν του ότι μας παρέχει περισσότερες δυνατότητες προβολής και μεγαλύτερη αξιοπιστία, μας βοηθά να ενώσουμε τη φωνή μας με αυτές άλλων συναδέλφων που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με εμάς. Όπως δηλώνει άλλωστε και η ΠΕΕΜΠΙΠ, we can be stronger together!

 

 

 

Posted on by

Συνέντευξη του μήνα – Νίκος Σαραντάκος
(Μεταφραστής στην ΕΕ)

Please scroll down to read the interview in English.

Δουλεύετε ως μεταφραστής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πώς ξεκίνησε η καριέρα σας στη μετάφραση και πώς θα περιγράφατε την εμπειρία σας ως μεταφραστή σε ένα από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ;

 Αγαπούσα από νέος τη λογοτεχνία. Φοιτητής στο ΕΜΠ, διάβαζα πολλή αγγλόφωνη λογοτεχνία κι έτσι όταν αργότερα αποφάσισα την τελευταία στιγμή να μη φύγω για μεταπτυχιακά στις ΗΠΑ η μετάφραση ήταν μια ελκυστική προσωρινή λύση –που τελικά έγινε μόνιμη! Συνεργαζόμουν με έναν εκδοτικό οίκο για τα λογοτεχνικά και με έναν άλλον για μεταφράσεις βιβλίων πληροφορικής (ένας κλάδος που τότε ήταν στα σπάργανα, στη συνέχεια μεσουράνησε για καμιά δεκαριά χρόνια και τώρα έχει σχεδόν εκλείψει). Μια μέρα είδα μιαν αγγελία στην εφημερίδα για έναν διαγωνισμό της ΕΟΚ (έτσι τη λέγαν τότε) και… τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Τα πλεονεκτήματα της δουλειάς στην ΕΕ είναι πολλά, πέρα από τον καλό μισθό -θα ξεχώριζα δύο: ότι έχεις πολλούς ταλαντούχους ανθρώπους για συναδέλφους και ότι κάποιος παθιασμένος με τις γλώσσες πάντοτε θα βρίσκει κάτι ενδιαφέρον μέσα στο πολυγλωσσικό περιβάλλον όπου ζούμε και δουλεύουμε. Θα ζήλευα κάποιους, λίγους, μεταφραστές λογοτεχνίας, που έχουν την τύχη και τη δυνατότητα να ασχολούνται συνεχώς με πράγματα που τους συναρπάζουν (αλλά μπορεί άραγε αυτό να κρατήσει 20 χρόνια;) αλλά, πέρα από αυτούς, νομίζω πως έχω την τύχη να εργάζομαι στο καλύτερο περιβάλλον που μπορεί να βρεθεί για έναν μεταφραστή που αγαπάει τη μετάφραση.

 

Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες των ευρωπαϊκών κειμένων και ποιες ειδικές προκλήσεις/δυσκολίες αντιμετωπίζετε κατά τη μετάφρασή τους;

Είναι κείμενα της δημόσιας διοίκησης, οπότε μπορεί να έχουν και νομοθετικές συνέπειες, άρα χρειάζεται συνέπεια στην ορολογία και ακρίβεια στην έκφραση. Η ορολογία είναι βασικό πρόβλημα, διότι χρειάζεται εναρμόνιση με όσα συνηθίζονται στην Ελλάδα –γι’ αυτό και είναι απαραίτητη η επικοινωνία με την ελληνική δημόσια διοίκηση.

Επίσης, τα κείμενα πιάνουν πολύ πλατιά γκάμα θεμάτων, και πολλές φορές σε αρκετό βάθος, οπότε πρέπει κανείς να είναι εξοικειωμένος με όλους σχεδόν τους τομείς. Ειδικά στο Κοινοβούλιο, πρέπει επίσης να παρακολουθεί ο μεταφραστής την τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα στον κόσμο, ώστε να ξέρει σε γενικές γραμμές τι συμβαίνει στις διάφορες περιοχές του κόσμου που απασχολούν την επικαιρότητα.

Παρά το γεγονός ότι η ΕΕ έχει 24 επίσημες γλώσσες, η γνώση μιας από τις «μικρότερες» γλώσσες δεν είναι πια καθοριστικό προσόν όπως παλιότερα, διότι από το 2004 και μετά χρησιμοποιούνται ενδιάμεσες γλώσσες, για παράδειγμα ένα λιθουανικό κείμενο μεταφράζεται πρώτα στα αγγλικά και από εκεί στα ελληνικά. Αντιθέτως, είναι σχεδόν υποχρεωτικό πια να έχεις γλώσσες εργασίας τουλάχιστον δύο από τις τρεις «μεγάλες» (αγγλικά-γαλλικά-γερμανικά), ει δυνατόν και τις τρεις.


Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο μεταφραστή που ξεκινά τώρα τη σταδιοδρομία του στον κλάδο;

Να βεβαιωθεί ότι αγαπάει αυτό που κάνει και δεν είναι μια λύση ανάγκης.

Και αν κάτι δεν του πηγαίνει καλά στο κείμενο που μεταφράζει, να το ξανακοιτάζει, και τρίτη και τέταρτη φορά, ακόμα κι αν είναι κάτι φαινομενικά αυτονόητο. Κι αν δουλεύει με μεταφραστικές μνήμες, να ξανακοιτάζει τα «πράσινα» (τις αντιστοιχίες κατά 100% που πολλές φορές εξαπατούν).

Και μια φορά στο τόσο να κάνει κάτι εντελώς άλλο από το κυρίως αντικείμενο ενασχόλησής του –ας πούμε, να μεταφράσει ένα ποίημα.


Από το ιστολόγιο, τα άρθρα και τα βιβλία σας είναι προφανές το ενδιαφέρον σας για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία. Πώς ξεκίνησε αυτό το ενδιαφέρον και τι βρίσκετε πιο “συναρπαστικό” σε αυτές τις εξερευνήσεις σας;

Το ενδιαφέρον για τη λογοτεχνία υπήρχε «από πάντα», τόσο από δική μου κλίση όσο και από οικογενειακές καταβολές. Επιπλέον, όταν βρέθηκα στο πολυγλωσσικό περιβάλλον του Λουξεμβούργου συνειδητοποίησα πιο καθαρά αντιστοιχίες και αναντιστοιχίες ανάμεσα στις διάφορες γλώσσες, καθώς και φαινόμενα όπως γλωσσικά δάνεια και αντιδάνεια.

Η ιστορία των λέξεων είναι ένα είδος ανθρωπολογίας και γι’ αυτό με συναρπάζει ιδιαίτερα.


Στο παρελθόν έχετε μεταφράσει και λογοτεχνία. Ποιο από τα λογοτεχνικά έργα που μεταφράσατε θα ξεχωρίζατε και γιατί;

Δεν έχω μεταφράσει πάρα πολλά. Θα ξεχώριζα τον Κόκκινο θερισμό του Ντάσιελ Χάμετ. Επειδή μου άρεσε πολύ ο Χάμετ και τον έχω διαβάσει όλον κι επειδή ήταν μια ώριμη μετάφραση.


Ποια είναι η γνώμη σας για το μέλλον της μετάφρασης γενικότερα και της λογοτεχνικής μετάφρασης ειδικότερα;

Για το μέλλον της μετάφρασης γενικά δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος, με την έννοια ότι η αυτόματη μετάφραση προχωράει αρκετά γρήγορα τουλάχιστον για όχι απαιτητικά κείμενα. Η λογοτεχνική μετάφραση μπορεί να μην απειλείται τόσο άμεσα από τα «μηχανάκια», αλλά κινδυνεύει από τις πολύ χαμηλές αμοιβές που συνήθως δίνονται, τουλάχιστον στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Από κακοπληρωμένους μεταφραστές είναι πιο δύσκολο να βγουν καλές μεταφράσεις,  και οι εύποροι χομπίστες δεν επαρκούν.

 

Interview of the month – Nikos Sarantakos
(Translator for the EU)

You work as a translator for the European Parliament. How did you start working as a translator and how would you describe your experience working for one of the EU institutions?

Ever since I was young, I had a passion for literature. During my studies at the National Technical University of Athens I read a lot of literature in English, so later, when I decided at the last minute not to go to the US for my master’s degree, translation seemed like an attractive temporary solution-although it eventually became permanent! I collaborated with a publishing house for literary books and with another one for books on informatics (back then a nascent sector, which later experienced a boom for about a decade and today has almost disappeared). At some point I came across a newspaper ad for an EEC competition (that’s what it was called back then) and…the rest is history.

There are many advantages to working for the EU; besides the high salary, I would point out the following two: one, you have the chance to work with many talented people and two, anyone who has a passion for languages will always find something interesting in the multilingual environment where we live and work. I envy only the few literary translators who have the luck and the opportunity to always work on things they find exciting (although I do wonder if this can last for 20 years) but, apart from them, I consider myself lucky to be working in the best environment for a translator who loves what he does.

 

What are the specific characteristics of EU texts and which special challenges/difficulties do you have to face while translating them?

They are public administration documents, that may have consequences in legislation, which means they require consistent terminology and accurate expression. Terminology is one of the basic issues, because it has to be harmonised with the terms used in Greece, which is why it is necessary to communicate with the Greek public administration.

Furthermore, the texts concern a wide variety of subjects, and often in great detail, so one must be familiar with almost every sector. Especially when it comes to working for the Parliament, translators must follow current political events across the world, so that they are more or less up-to-date with what is happening in the various parts of the world that make the news at any given time.

Despite the fact that the EU has 24 official languages, speaking one of the “smaller” languages is no longer such an important skill, because since 2004 the EU has been using “pivot languages”; for example, a text in Lithuanian would be translated first into English and then from English to Greek. On the contrary, it is practically obligatory to speak at least two of the three “big” working languages (English, French, German), and, if possible, all three of them.

 

What advice would you give to translators who are now beginning their career?

To make sure that it’s something they love and that they are not doing it out of necessity.

Also, if there is something wrong with the text they are translating, I would advise them to re-read it, as many times as necessary, even if the meaning seems self-evident.  If they work with translation memories, to take a second look at the “green” segments (the 100% matches that can often be misleading).

Finally, once in a while, they should do something completely different from their usual occupation, for example, translate a poem.

 

Judging from your blog, articles and books, you are very interested in language and literature. How did this interest come about and what fascinates you the most in these explorations?

I have always been interested in literature, not only because of my inherent inclination, but also thanks to my family. Furthermore, when I found myself in Luxembourg’s multilingual environment, I started seeing more clearly the matches and mismatches among various languages, as well as linguistic phenomena such as loan words and reborrowings.

The history of words is a kind of anthropology and that’s why I find it so fascinating.

 

You have also translated literature in the past. Which of the literary books you have translated is most special to you?

I have not translated too many works of literature, but I would say Dashiell Hammett’s “Red harvest” stands  out for me. That’s because I really like Hammett and I have read all of his works, and because it was a “mature” translation.

 
What is your opinion on the future of translation in general and of literary translation in particular?

Generally, I am not very optimistic regarding the future of translation, in the sense that automatic translation is rapidly gaining ground, at least for the least demanding texts. Literary translation may not be that threatened by “machines”, but it is affected by extremely low translation fees, at least in our country during these last years of economic crisis. It is more difficult to get high quality translations from poorly paid translators and there are not enough wealthy people who see it as a hobby.

Interview translated by Yourtranslator.gr