Archives: 2018

Posted on by

Η Ντίνα Τυροβολά, συνιδρύτρια του Yourtranslator, μιλάει για την εμπειρία της από το πρόγραμμα mentoring της Πανελλήνιας Ένωσης Μεταφραστών Πτυχιούχων του Ιονίου Πανεπιστημίου (ΠΕΕΜΠΙΠ). Η συνέντευξη αναδημοσιεύεται από το ιστολόγιο της ΠΕΕΜΠΙΠ, όπου δημοσιεύτηκε με τίτλο “A long time ago, in a Mentoring Galaxy far, far away…”

της Ελένης Κατσαμάκη

Όλα ξεκινούν μόλις μπαίνεις στο ΤΞΓΜΔ, όπου στην αρχή νιώθεις ότι δεν μπορεί να σε αγγίξει τίποτα. Όλα είναι ένα ωραίο και διασκεδαστικό παιχνίδι με γλωσσικές ικανότητες και δεξιότητες, τις οποίες έχεις κατακτήσει εδώ και χρόνια. Το συναίσθημα μόλις βγαίνεις από τη Σχολή είναι, όμως, πολύ διαφορετικό. Νιώθεις μόνος, αποκομμένος από τον πραγματικό επαγγελματικό κόσμο ζώντας στην ακαδημαϊκή φούσκα που είναι πια έτοιμη να σκάσει. Παρότι έχεις γνώσεις και δυνατότητες, δεν ξέρεις τι να τις κάνεις και έχεις στον νου σου να απαντάς και σε ερωτήσεις του τύπου «Και τώρα, πού μπορείς να δουλέψεις;», οι οποίες σε δαιμονίζουν ακόμη περισσότερο.

Κοινώς, είσαι ένας Luke Skywalker χαμένος στο διάστημα όπου σε πολιορκεί το άγχος του να βρεις πελάτες, να κόψεις σωστά μια απόδειξη και να βρεις έναν καλό λογιστή. Όλοι έτσι ξεκινούν, όμως. Η ιστορία είναι βαρετά επαναλαμβανόμενη. Το σημαντικό είναι να βρεις ένα άτομο να καταλαβαίνει τις επαγγελματικές σου ανησυχίες και να μπορεί να σε συμβουλέψει. Πώς θα βρεις, όμως, έναν Yoda για εσένα που να έχει την επιμονή και την υπομονή να σε καθοδηγήσει;

Η ΠΕΕΜΠΙΠ καταλαβαίνοντας τις ανάγκες των νεοσύλλεκτων (και όχι μόνο) απελπισμένων για καθοδήγηση Jedi οργανώθηκε δημιουργώντας τον δικό της Mentoring Galaxy, όπου ο καθένας και η καθεμία μπορεί να βρει τον προσωπικό του ή την προσωπική του Yoda.

Εγώ έμαθα γι’ αυτό και φρόντισα να καταταχθώ αμέσως με ζήλο. Η δική μου Yoda είναι εξαιρετική, με γνώσεις, υπομονή, επιμονή και δεν είναι άλλη από την Ντίνα Τυροβολά. Η Ντίνα είναι και αυτή απόφοιτος της Σχολής Jedi του εξωτικού νησιού της Κέρκυρας (ΤΞΓΜΔ) και δουλεύει τα τελευταία χρόνια ως επαγγελματίας μεταφράστρια. Ασχολείται με τη μετάφραση, την κειμενογραφία και το μάρκετινγκ έχοντας ιδιαίτερα ενεργό το αίσθημα της επιχειρηματικότητας. Ως γνώστης και μέντορας (είπαμε είναι Yoda) μας δίνει τα φώτα της για το τι είναι πια αυτό το Πρόγραμμα Mentoring για το οποίο όλοι συζητάνε.

Πώς έμαθες για το Πρόγραμμα Mentoring;

Αρχικά, αποτελούσε και δική μου έννοια η ομαλή ένταξη των αποφοίτων στον εργασιακό χώρο, οπότε βρέθηκα να συμμετέχω στις πρώτες-πρώτες συζητήσεις για τη δημιουργία του προγράμματος. Ήξερα λοιπόν από νωρίς τι σχεδιάζεται και στη συνέχεια παρακολουθούσα την εξέλιξη του πράγματος μέσα από τις ενημερώσεις-δημοσιεύσεις της ΠΕΕΜΠΙΠ και της σχετικής ομάδας που συστάθηκε για την οργάνωση και υλοποίησή του.

Τι σε ώθησε να λάβεις μέρος;

Συνεπώς, ήταν θέμα χρόνου να δραστηριοποιηθώ πιο ενεργά σ’ αυτό. Για να λάβω τελικά μέρος χρειάστηκε να περάσει λίγος χρόνος και να βεβαιωθώ ότι μπορώ να ανταποκριθώ σοβαρά στο ρόλο του μέντορα –παρόλο που έκρινα ότι χρειαζόμουν κι εγώ καθοδήγηση σε κάποιους τομείς- συν να ξεπεράσω κάποιους δισταγμούς σχετικά με τη διαθεσιμότητά μου και τον επιμέρους φόρτο που η εμπλοκή μου στο πρόγραμμα θα συνεπαγόταν. Στην τελευταία συνέλευση του Συλλόγου, η παρουσίαση συγκεκριμένων αποτελεσμάτων και περισσότερων στοιχείων για το πρόγραμμα, συν τις εκμυστηρεύσεις των πρώτων μεντόρων, με έπεισε πως μπορώ και πρέπει να συμμετάσχω.

Τι περίμενες να αποκομίσεις στην αρχή όταν δήλωσες συμμετοχή;

Αυτό που σκεφτόμουν ήταν ότι θα είχα την ευκαιρία να χτίσω μια καινούρια σχέση, να έχω τη χαρά της συνδρομής ενός άλλου ατόμου σε μια θέση από την οποία είχα περάσει κι εγώ, και σίγουρα να μοιραστώ εμπειρίες και απόψεις. Σε μια σχέση πιστεύω πάντα ότι η αλληλεπίδραση είναι αμοιβαία επωφελής και υπάρχουν πάντα καινούρια πράγματα που μπορεί να μάθει κανείς από οποιονδήποτε και από οπουδήποτε. Επίσης, μιας και ήταν η πρώτη φορά που θα συμμετείχα σε κάτι τέτοιο, ήλπιζα ότι θα μάθω πώς λειτουργεί μια τέτοια «δομημένη» σχέση σε ένα Πρόγραμμα Mentoring.

Ποια ήταν η δυσκολία που αντιμετώπισες;

Ο προβληματισμός μου διαρκώς ήταν πώς θα μπορέσω να βοηθήσω την καθοδηγούμενή μου να αξιοποιήσει αυτή τη δυνατότητα, να επωφεληθεί στο έπακρο και να ανταποκριθώ βεβαίως στις προσδοκίες της. Μια δυσκολία που συνάντησα ήταν στην προσπάθειά μου να προτείνω στρατηγικές ή να συμβουλέψω πέρα ίσως από τις προσωπικές μου αντιλήψεις ή την επαγγελματική πραγματικότητα που έχω αντιμετωπίσει ως τώρα, που φυσικά αντιπροσωπεύει ένα κομμάτι μόνο της «πίτας» του κλάδου ή των θεωρήσεων και προσεγγίσεων που υπάρχουν. Μια άλλη δυσκολία ήταν η μεταφορά στο σήμερα, δηλαδή 11 ολόκληρα χρόνια –τρομακτικό το πόσο γρήγορα πέρασαν- από το έτος αποφοίτησής μου, διάστημα κατά το οποίο άλλαξαν πολλά, και στον κλάδο και στη χώρα. Τέλος, η ίδια η καθοδηγούμενή μου με «στρίμωξε» μερικές φορές, με εύστοχες παρατηρήσεις που με έκαναν να αναθεωρήσω τις απόψεις μου. Αυτό ήταν ευχάριστο, όμως, μπορώ να πω.

Ποιο γεγονός πιστεύεις ότι σε επιβράβευσε για τη συμμετοχή σου;

Η χαρά ανάπτυξης της σχέσης, η ικανοποίηση της καθοδηγούμενής μου, η πρότασή της να συμμετάσχω ξανά στο πρόγραμμα και η αποτελεσματική, πιστεύω, ολοκλήρωση του συγκεκριμένου κύκλου Mentoring για τις δυο μας.

Τώρα που ο κύκλος έχει τελειώσει, τι πιστεύεις ότι αποκόμισες από αυτή την εμπειρία;

Οι προσδοκίες που ανέφερα νωρίτερα εκπληρώθηκαν και με το παραπάνω. Η καθοδηγούμενή μου ήταν «διαβασμένη» και «ενημερωμένη» και με βοήθησε να δω και άλλες οπτικές που δεν είχα σκεφτεί. Με βοήθησε να θυμηθώ την πορεία μου και να δω τι έχει αλλάξει ή τι πρέπει να αλλάξω για να δυναμώσω τη θέση μου στον κλάδο. Πολλές φορές η πολλή δουλειά δεν μας επιτρέπει να αναθεωρούμε στρατηγικές και τις επαγγελματικές μας πολιτικές. Επίσης, το εξειδικευμένο μεταπτυχιακό της στο localization ήταν αφορμή για χρήσιμες και για μένα συζητήσεις για το κομμάτι αυτό. Τέλος, ενημερώθηκα και για τις εξελίξεις στη σχολή από «μέσα», κάτι που βρήκα πολύ ενδιαφέρον.

Θα πρότεινες το Πρόγραμμα Mentoring και σε κάποιον άλλον;

Θα το πρότεινα σε όλους όσοι και όλες όσες βλέπουν τους εαυτούς τους ως πιθανούς/ές μέντορες ή καθοδηγούμενους/ες. Για όλα τα παραπάνω οφέλη και για άλλα που μπορεί να προκύψουν σε κάθε σχέση που θα διαμορφωθεί.

Αν ναι, τι θα του έλεγες για να τον προετοιμάσεις;

Αυτό που βοηθά στο να έχει αυτή η σχέση νόημα και αποτέλεσμα είναι η καλή οργάνωση του χρόνου των συναντήσεων, αλλά και του περιεχομένου των συζητήσεων. Συγκεκριμένες απορίες ή ενδεχόμενα case studies προς εξέταση διευκολύνουν τη σχέση και αποκαλύπτουν πιο καθαρά την κατάσταση στον κλάδο και τη χώρα. Οπωσδήποτε δεν είναι στον ρόλο του μέντορα η επίλυση συγκεκριμένων επαγγελματικών προβλημάτων με υποδείξεις και παρεμβάσεις που μειώνουν την αυτενέργεια του καθοδηγούμενου ή προτάσσουν προσωπικές στρατηγικές, άλλωστε δεν είναι αυτός ο στόχος του προγράμματος. Βασικά, ο Οδηγός του προγράμματος είναι αρκετά κατατοπιστικός και τα άλλα συνδιαμορφώνονται στην πορεία!

 

Posted on by

WE

64px-love_heart_svg-svg

1. Learning new things
One of the great things about translation is its sheer variety; one day you’ll be translating manuals of a washing machine and the next the website of a hotel on a dreamy island. Besides keeping boredom at bay, this multitude of subjects helps you learn a great many new things you would never have imagined existed. Naturally, if you specialize in one sector, that aspect of the job can get lost, but not entirely, as almost every new job and text brings with it new concepts and structures to be decoded and interpreted.

2. Working with languages
First and foremost, translators are language professionals, so one of the things we tend to like the most about our job is language itself. When you translate, you get to first decode a message written in one language –or code system- and then re-code it in another one. Through this process you learn a lot about both languages, you sharpen your skills in both and, most importantly, you get to marvel at the magic of multilingualism!

3. Being intercultural mediators
Language is the main means of expression of culture, so when translating something from one language to another, translators actually bridge the distance between different cultures. Think about all these books you would never be able to read or the plays and movies you wouldn’t be able to watch and enjoy were it not for the passionate translators who painstakingly render them in a language you understand. We love this role and for many of us it’s the main reason we got interested in the profession in the first place.

4. The freedom of working from home
Granted, not all translators work from home, but there is quite a large percentage that do. The freedom of working from home can be great: your commute is only from your bedroom to your desk; you don’t really have to get dressed if you don’t feel like it; your working hours can be as flexible as you want them to be; you get to meet friends or run errands in the middle of the day, or to have long breaks whenever you need them the most.

5. The time we save thanks to CAT tools
Today, computer-assisted translation tools are more advanced than ever. Translation memories are probably the most useful invention in the translation sector. Especially when dealing with repetitive texts, being able to retrieve previous translations with the click of a button can be a huge relief when you are pressed for time, while ensuring consistency and uniformity. And that’s not all: CAT tools help us avoid errors in numbers and other untranslatable text and spot other types of errors or missing translations.

WE 

no_love-svg

1. Being underestimated

This is usually the number one complaint of professional translators and is due largely to the advent of machine translation. However, it is also due to a long-held belief that translation is nothing more than substituting a series of words in one language to a series of words in another and can be done by anyone who speaks a foreign language and owns a dictionary. This has consequences for our remuneration, as people tend to expect much lower fees than what is reasonable, but also for the status of the translation profession in general.  Professional associations, conferences and articles online are some of the ways the sector successfully combats this trend and increases its profile.

2. Extremely tight deadlines

Some clients unfortunately realize they need something translated at the last minute; others tend to think that translation is a quick and easy process that can be completed in a matter of minutes: both situations that lead to suffocating deadlines. The reason we don’t like tight deadlines is mostly because high-quality work is our top priority; and the less time we have for researching, translating, editing and proofreading our work, the more chances there are of errors in the translation.

3. “Untranslatable” words or terms

This is actually more of a love-hate thing; most translators will tell you that there is no such thing as an untranslatable concept, and that’s true, because with the right skills, patience and imagination you can always render something in another language. However, especially when specific terms are concerned (i.e. legal or technical), this process can involve a lot of research and can be extremely time-consuming. On the other hand, the feeling of satisfaction you get when you’ve finally found a solution you’re happy with is priceless. Plus, as we mentioned above, we love learning new things, and doing extensive research is a big part of that.

4. The isolation of working from home
The isolation that working from home entails can be hard, especially if you have an outgoing personality: it can get lonely; you tend to miss the chit-chat with other colleagues; after a few years of freelancing, you may actually start missing the ritual of getting up and getting properly ready for work each morning; your personal space and work space are often one and the same, making it extra difficult to disconnect and balance your personal life with your professional one.

5. The time we lose because of CAT tools
Only a few years ago, translation was done with a pen and paper or maybe on a simple word file on a computer screen. Today, professional translators must have good knowledge of at least a few translation tools, know how to troubleshoot them, make the most out of their features and avoid their pitfalls (such as relying on automated translation or trusting translation memories too much). Plus, the tools tend to crash a few hours (or minutes) before the deadline, earning us a few white hairs in the process.

*Nolove image by Linuxerist~commonswiki

Posted on by

(συμβαίνουν ενίοτε και όλα μαζί –ή και όχι)

της Ντίνας Τυροβολά

055-never-trust-feedback-from-translators

  • Νομίζω ότι οι διαστροφές είναι λίγο-πολύ γνωστές μεταξύ των επαγγελματιών του κλάδου. Παρατήρηση και διόρθωση ορθογραφικών λαθών στα ελληνικά, εντοπισμός λαθών στις γλώσσες που γνωρίζουμε σε μενού, πινακίδες, οδηγίες –αφού έχουμε διαβάσει όλες τις ετικέτες όλων των προϊόντων που κυκλοφορούν στην αγορά- κριτική παρακολούθηση ταινιών ως προς την απόδοση των υπότιτλων, ενόχληση από λάθη στον προφορικό λόγο ή στα γραπτά μηνύματα στο κινητό ή στις δημοσιεύσεις στο facebook (εδώ κάνουν πάρτυ τα λάθη!)…Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα, παρόρμηση γνωριμίας με ξενόγλωσσο κόσμο, επισκέπτες, τουρίστες…Ταξίδια, ταξίδια (όσο μπορούμε πια)…
  • Τώρα για τους ψυχαναγκασμούς και τα προβλήματα…Απωθημένα κοινωνικοποίησης από τον εγκλεισμό στο σπίτι για τους/τις κατ’οίκον εργαζόμενους/ες, παροξυσμός ανάγκης για πρακτικές δραστηριότητες που περιλαμβάνουν μαγειρική, κατασκευές, οικιακές εργασίες, πρακτικά εργαστήρια και απελπισμένη, λυτρωτική ενασχόληση με δραστηριότητες στη φύση, σωματική άσκηση, τέχνες και σωματική έκφραση (μουσική, χορό, θέατρο, κ.λπ.) με ταυτόχρονο δισταγμό και βαρεμάρα για όλα αυτά από την πολλή σαπίλα…Πρόβλημα με το πρωινό ξύπνημα, αν δεν επείγει η παράδοση…Πρόβλημα αυτοπειθαρχίας με τόσο fb, viber και χίλια δυο αποπροσανατολιστικά πράγματα…Πρόβλημα αυτοεκτίμησης με τόση μη αναγνωρισιμότητα –αν και ως σπάνιο επάγγελμα στις παρέες, λίγη προσοχή την τραβάμε…Σοβαρό πρόβλημα με την ένδυση (γιατί στο σπίτι μένεις και με τις πιτζάμες)…

Αυτή μπορεί να είναι μια προσωπική κατάθεση με βάση το χαρακτήρα μου –ή και όχι. Ταυτίζεται κανείς; Καμιά; Τι έχεις παρατηρήσει εσύ στον εαυτό σου; Ποια διαστροφή σε οδήγησε στη μετάφραση και τι κουσούρι σου άφησε η μετάφραση;